III. Napoleon jego życie

<p>III. Napoleon, a właściwie Charles-Louis Napoléon Bonaparte, był cesarzem Francji od 2 grudnia 1852 do 4 września 1870. Jego kariera polityczna rozpoczęła się najpierw jako prezydent Republiki Francuskiej w 1848 r., a później, w 1852 r., koronował się na cesarza, ustanawiając w ten sposób drugie imperium francuskie III. Napoleon urodził się 20 kwietnia 1808 roku w Paryżu. Jego ojcem był Ludwik Bonaparte, młodszy brat Napoleona Bonaparte, który był królem Holandii od 1806 do 1810 jako Ludwik I. Jego matką była księżna Hortense de Beauharnais, córka cesarzowej Józefiny i jej pierwszego męża, markiza Alexandre de Beauharnais.III. Napoleon doświadczył kilku niepowodzeń w swojej karierze politycznej, zanim został prezydentem Republiki Francuskiej w 1848 roku. Jako prezydent jego wysiłki obejmowały modernizację gospodarczą, reformy społeczne i wzmocnienie międzynarodowej pozycji Francji. W 1851 r. przeprowadził zamach stanu i umocnił w ten sposób swoją władzę, a w 1852 r. ogłosił się cesarzem. Zrzekł się koronacji i nie dążył do budowania związków dynastycznych: zawarł małżeństwo z miłości, poślubiając w 1853 roku córkę hiszpańskiego szlachcica Eugenię de Montijo, która urodziła mu jedynego syna, Napoleona Eugène Louisa, który po jego śmierć została zastąpiona przez bonapartystów IV. Został ogłoszony cesarzem pod imieniem Napoleon, chociaż nigdy nie rządził. Znalazł w żonie godną towarzyszkę: kilkakrotnie omawiał kwestie polityczne z wykształconą i inteligentną Eugenią, a pod jego nieobecność trzykrotnie mianował ją regentką (1859; 1865; 1870). W 1853 r. podjęto przeciwko niemu nieudaną próbę. Za jego panowania Francja osiągnęła znaczną ekspansję terytorialną i brała udział w kilku poważnych konfliktach, takich jak wojna krymska i wojny o zjednoczenie Włoch. Jej polityka wewnętrzna wykazywała oznaki liberalizacji, m.in. poprzez poszerzanie wolności prasy i prawa wyborczego. Na polu gospodarczym głównym celem był rozwój sieci kolejowej i systemu bankowego. Po klęsce w wojnie prusko-francuskiej w 1870 r. III. Napoleon został zmuszony do abdykacji. Po upokarzającej klęsce poniesionej w wojnie i upadku imperium udał się na wygnanie do Anglii, gdzie zmarł 9 stycznia 1873 roku w Chislehurst III. Za panowania Napoleona Francja przeszła znaczące zmiany, a jego imię na zawsze zapisało się w historii. Francuski pisarz Victor Hugo nadał mu przydomek „Mały Napoleon” („Napoleon le Petit”), który pojawiał się także w ówczesnej prasie węgierskiej.</p>

III. Napoleon Waluta

<p>III. Za panowania francuskiego cesarza Napoleona (Napoleona III) (1852-1870) bito różne monety o różnej liczbie, monetach i materiałach. Najważniejszymi wydarzeniami monetarnymi były: 1852-1853: Złota moneta 20 franków (złoto Napoleona), były to popularne złote monety 1854-1858: Srebrna moneta 5 franków, zwana także „złotem napoleońskim”. 1861-1868: Srebro Monety 10-frankowe i 5-frankowe z portretem Napoleona 1864: Brązowe monety „Céntimes Napoléon” od 1 centymetra do 10 centymów 1865: Srebrne monety 50-frankowe i 20-frankowe 1870: Pierwsze srebrne monety 5-frankowe i Monety 1-frankowe Seria i wartości monet Napoleona mogą zmieniać się na przestrzeni lat. Zbiór monet napoleońskich nadal może być bardzo popularny i cenny wśród kolekcjonerów.</p>