György I. Rakoczy jego życie

<p>György Rakoczi urodził się w czerwcu 1593 roku w Szerencs, małym miasteczku w północnych Węgrzech. Jego ojciec, Zsigmond Rakoczi, był księciem siedmiogrodzkim. Ożenił się po raz drugi, kiedy poślubił Annę Gerendi. György urodził się jako ich drugie dziecko. Jego przyrodnia siostra, Erzsébet, urodziła się z pierwszego małżeństwa Zsigmonda. Jego dwoma młodszymi braćmi z krwi byli Pál i Zsigmond.</p> <p>W wieku 12 lat György został guwernerem na dworze Kassa księcia Istvána Bocskai. Tam poznał Gábora Bethlena, do którego późniejszych kampanii dołączył. Po śmierci dziadka w 1606 roku wrócił do swojej rodziny i został wybrany na księcia Siedmiogrodu w 1607 roku. Na początku swego panowania przebywał głównie na Węgrzech. Ze względu na młody wiek unikał sytuacji politycznych. Od 1615 roku został głównym panem hrabstwa Borsod. Rok później ożenił się z Zsuzsanną Lorántffy, z którą później mieli 4 dzieci. Wraz z żoną przyczynił się do rozwoju kościoła i szkolnictwa.</p> <p>Został mianowany księciem w parlamencie Segesvár w 1630 roku. Ten rok uważamy za początek jego panowania. Odzyskał wywłaszczone dobra skarbowe, powiększając tym samym majątek rodu Rakoczych. W czasie wojny trzydziestoletniej zawarł sojusz ze Szwedami i Francuzami, aw 1644 został opanowany przez III. wojska Ferdynanda. Wstąpił do armii szwedzkiej, z którą oblegali Wiedeń. Sułtan powstrzymał jednak atak, więc Rakoczi wybrał pokój. W 1645 r. pokój w Linzu został zawarty przez III. Wraz z cesarzem Ferdynandem objął także w posiadanie 7 powiatów.</p> <p>Zmarł w Gyulafehérvár w październiku 1648 roku.</p>

György I. Rakoczy Waluta

<p>Moneta księcia siedmiogrodzkiego György Rakoczego I w latach 1630–1648 była jedną z najważniejszych epok monetarności siedmiogrodzkiej. Książę znacznie unowocześnił działalność mennicy i wprowadził nowe monety.W 1630 r. książę założył nową mennicę w Klużu-Napoce. Mennicę wyposażono w najnowocześniejsze wówczas technologie, a książę przywiązywał szczególną wagę do jakości monet, a w 1630 r. wprowadził złotą forintę, która stała się podstawową jednostką siedmiogrodzkiego systemu monetarnego. Złoty forint wart był 300 denarów.W 1631 r. do obiegu wprowadzono srebrnego talara, który stał się główną walutą używaną w handlu. Srebrny talar miał wartość 30 denarów i był monetą o najniższej wartości w systemie monetarnym Transylwanii. Denar miał wartość 10 kreuzerów. Moneta György'ego Rakoczego znacząco przyczyniła się do modernizacji i stabilności siedmiogrodzkiego systemu monetarnego. Monety książęce zdobyły uznanie współczesnych swoją jakością i pięknem.</p>