Kodzsong jego życie

<p>Gojong (Gojong) urodził się 8 września 1852 roku w Seulu i zmarł w tym samym miejscu 21 stycznia 1919 roku. Był ostatnim królem (1864) i pierwszym cesarzem (1897–1907) Korei. Gojong był członkiem dynastii Joseon I (Yi). Urodził się w 1864 roku jako książę I Hyeong, trzeci syn regenta Korei i księżniczki Min, pod imieniem I Hyeong. Jako że wywodził się z bocznej gałęzi koreańskiego rodu królewskiego, został wybrany na przyszłego króla Korei w związku z wygaśnięciem głównej gałęzi I dynastii w linii męskiej. Starsza królowa Korei Cho, znana jako Mjongbok, natychmiast go adoptowała i bezproblemowo odziedziczyła tron 16 stycznia 1864 roku. Wtedy to przyjął imię władcy Gojong. Ponieważ miał zaledwie dwanaście lat, regenci rządzili w jego imieniu jako nieletni. Kiedy Gojong wstąpił na tron, Korea nadal znajdowała się pod chińskim panowaniem. Zarówno Chiny, jak i Japonia chciały rozszerzyć swoje wpływy na królestwo. W 1894 roku wybuchła wojna między Chinami a Japonią, w której Chiny przegrały w 1895 roku. Gojong koronował się na cesarza w 1897 roku i założył Cesarstwo Koreańskie. Już za swego panowania podjął wysiłki modernizacyjne, jednak pod wpływem obcych mocarstw i wewnętrznych napięć politycznych nie udało mu się w pełni tych reform przeprowadzić. We wrześniu 1898 roku zarówno jemu, jak i następcy tronu udało się ujść z życiem z „Kawy”. Zatrucie spiskowe” przypisywane Japończykom, jednak jego syn doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu i w rezultacie stał się bezpłodny, co było wielkim ciosem dla dynastii, gdyż tron mogli dziedziczyć jedynie prawowici potomkowie. W 1905 roku Japonia wyszła zwycięsko z wojny japońsko-rosyjskiej, w wyniku czego Korea została osamotniona w obliczu japońskich wysiłków aneksyjnych, dlatego w 1905 roku stała się japońskim protektoratem. W 1907 roku na II Konferencji Pokojowej w Hadze, która odbyła się przetrzymywany w tym czasie, Gojong próbował prosić o pomoc za pośrednictwem tajnych delegatów mocarstw zachodnich, jednak sprawa wyszła na jaw, więc Japończycy abdykowali go 20 lipca 1907 roku na rzecz jego syna Sunjonga życiu publicznym, ale musiał być świadkiem abdykacji syna, włączenia Korei do Cesarstwa Japońskiego, wybuchu pierwszej wojny światowej i zwycięstwa Japonii. Zmarł 21 stycznia 1919 w Seulu. Pozostawił tylko czworo dzieci, 3 chłopców i jedną dziewczynkę z 13, ponieważ wiele z jego dzieci zmarło w niemowlęctwie. Już w 1912 roku, w wieku 60 lat, urodziła dziecko, małą dziewczynkę, która później wyszła za mąż za japońskiego profesora. Pogrzeb cesarza, który odbył się 1 marca 1919 r., doprowadził do wielotysięcznej demonstracji przeciwko japońskim rządom, która przerodziła się w tak wielkie powstanie, że Japończykom krwawe stłumienie go zajęło dwa miesiące. Pośmiertnie wspominany jest także jako Kojong. Obecny przywódca Domu I, I Un, jest prawnukiem cesarza Gojonga. Życie i panowanie Gojonga pod wieloma względami zadecydowały o historii Korei, a pamięć o nim żyje do dziś.</p>

Kodzsong Waluta

<p>Gojong, znany również jako król i cesarz Myongbok I, był ostatnim władcą dynastii Joseon, która rządziła Koreą od 1864 do 1907 roku. W czasie jego bicia nastąpiły zmiany w systemie finansowym. W połowie XIX wieku, na początku panowania Gojonga, tradycyjny koreański system monetarny nadal opierał się na monetach z brązu i miedzi oraz monetach miedzianych, jednak w latach 70. XIX wieku Gojong stanął w obliczu presji zewnętrznej, zwłaszcza ze strony Japonii i innych mocarstw zagranicznych. W efekcie wprowadził działania modernizacyjne i reformatorskie, w tym transformację systemu monetarnego. W 1882 r. powstała własna mennica Korei i oprócz tradycyjnych monet miedzianych wprowadzono także nowoczesne monety złote i srebrne.Za panowania Gojonga modernizacja systemu monetarnego była częścią reform gospodarczych mających na celu ograniczenie wpływów obcych i wzmocnienie gospodarki niezależność. Jednak naciski zewnętrzne nadal narastały i w 1905 roku Korea stała się protektoratem Japonii. Następnie Korea formalnie dołączyła do Japonii w 1907 roku, a Gojong abdykował.</p>