III. Ludwik jego życie

<p>III. Ludwik był królewskim księciem Bawarii, który służył jako regent Bawarii od 1912 do 1913 i był ostatnim władcą Królestwa Bawarii od 1913 do 1918. Urodził się w Monachium w 1845, jego ojcem był Luitpold, królewski książę Bawarii, podczas gdy jego matką była arcyksiężna Augusta Ferdynanda z Habsburgów-Toskanii, Louis studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Ludwiga Maksymiliana w Monachium. W wieku 18 lat automatycznie został członkiem parlamentu bawarskiego, a potem także brał udział w wojnie prusko-austriackiej. Był ostatnim władcą Królestwa Bawarii, zanim został zmuszony do abdykacji w wyniku rewolucji monachijskiej, kończącej 738-letnie panowanie dynastii Wittelsbachów w Bawarii. Jego ucieczka rozpoczęła się po jego rezygnacji, 7 listopada 1918 r opuścił Residenz w Monachium. W lutym 1919 roku premier Eisner padł ofiarą zamachu, a Lajos słusznie obawiał się, że będzie kolejną ofiarą, dlatego uciekł do Austrii, później do Liechtensteinu, a następnie do Szwajcarii. Wrócił do Monachium w kwietniu 1920 roku i mieszkał w zamku Wildenwart do września 1921 roku. Później odwiedził posiadłość swojej żony w Sárvár, gdzie zmarła 18 października 1921 r. Od tego czasu aż do nacjonalizacji jego piąte dziecko, Franciszek, królewski książę Bawarii, stało się właścicielem dóbr Wittelsbachów w Sárvár wraz z arcyksiężną Teresą Henriettą (1849–1919), córką arcyksięcia Wiktora Ferdynanda Károly'ego. 20 lutego 1868 roku w kościele św. Augustyna w Wiedniu (Augustinerkirche) ożenił się jesienią. Ze szczęśliwego małżeństwa urodziło się 13 dzieci.</p>

III. Ludwik Waluta

<p>III. Król Ludwik Bawarski wstąpił na tron w 1912 r., ale rządził jako regent od 1910 r. Zarówno Niemcy, jak i Bawaria doznały zniszczeń podczas I wojny światowej, co miało znaczący wpływ na monety. Złote monety bito jednak aż do wybuchu wojny podczas wojny rezerwy złota zostały wyczerpane z powodu wydatków wojennych. Od 1915 r. zaprzestano bicia monet złotych. W czasie wojny kontynuowano bicie monet srebrnych, jednak zawartość srebra w nich malała. Powojenna inflacja jeszcze bardziej pogorszyła wartość srebrnych monet. W czasie wojny bito także żelazne kupony w celu zastąpienia brakujących reszty. Żelazne kupony były wykonane z bezwartościowego stopu metalu i służyły jedynie jako tymczasowa waluta. W czasie wojny znacznie wzrosła także emisja pieniędzy papierowych. W wyniku powojennej inflacji wartość pieniądza papierowego drastycznie spadła. III. Za panowania Ludwika wybito wiele monet okolicznościowych. Monety te zazwyczaj upamiętniały wydarzenia historyczne, wizyty królewskie lub inne ważne okazje. III. Moneta Ludwika odzwierciedla chaotyczne warunki gospodarcze i polityczne panujące w państwach niemieckich w Bawarii podczas pierwszej wojny światowej. Zaprzestanie bicia złotych i srebrnych monet oraz wzrost emisji żelaznych kuponów i pieniędzy papierowych ukazuje niszczycielskie skutki wojny. Jednak bicie monet okolicznościowych nadal odgrywało ważną rolę w zachowaniu bawarskiej tożsamości i kultury.</p>